What happens in 2010,stays in 2010..

ήρθε η μέρα..

..που μόνο οι αναμνήσεις έμειναν.
Ούτε καν η σκιά "μας"...

παρ'το αλλιως.

Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω ανάποδα.

Ξεκινάς από νεκρός. - 'Έτσι το γλιτώνεις αυτό.

Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα.

Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος. Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στην δουλειά.

Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς την ζωή.

Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι 'ατακτούλης'. Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο.

Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις. Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι. Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και - Νάτο !!

Τελειώνεις σαν ένας οργασμός.

αφού ηρεμώ.ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ.

κενό.

..υπάρχει μια πραγματικά λεπτή γραμμή ανάμεσα στον πόνο & το συναίσθημα! 

...Μπορεί ακόμα να μην ξέρεις γιατί μιλάω,μπορεί να μην έχεις γνωρίσει ένα απο τα δύο,μέχρι όμως να βρεθείς σε εκείνη την κατάσταση..

...Μπορεί να ξέρεις για τι μιλάω ή απλά μπορεί να μπορείς να μαντέψεις! 

...Ή μπορεί να μην έχεις την πραγματική ιδέα για τι μιλάω.

Δεν έχει σημασία,δεν είναι καν ενδιαφέρον. Είναι κάτι,που απλά συμβαίνει. Είτε έτσι είτε αλλιώς. Μερικές φορές..αλλά το νιώθεις,αν συμβεί. Και το νιώθεις έντονα. Πονάει.. Και τότε ίσως μπορέσεις να καταλάβεις.

true. ένα προς ένα_

Χειμώνας στην Αθήνα είναι...

• Ζεστά ροφήματα,αλλά σταθερή αξία οι μπύρες & τα παγωμένα αναψυχτικά.
• Να αρρωσταίνω απτην "αλλαγή" των παραπάνω και να γκρινιάζω αλλά να μην μετανιώνω για τη χαζομάρα που έκανα.
• Τα παγωμένα άκρα..[χέρια,πατούσες,μύτη,αυτιά]
• Περισσότερο φθινόπωρο,παρά χειμώνας.
• Μια καινούρια αρχή[για μένα τουλάχιστον..]
• Γαλότσες σε πολλά σχέδια & χρώματα.ΠΑΝΤΟΥ!
• Ο κόσμος που βγαίνει σε μαγαζιά που έχουν βγάλει τραπέζια έξω & δείχνει να απολαμβάνει το φαγητό του παρότι είναι ντυμένος όσο δεν πάει άλλο.
• Αναμμένο καλοριφέρ με το που μπαίνω στο αμάξι,πριν καλά-καλά ζεσταθεί.
• Πολύχρωμα-ζεστά χρώματα καλσόν.
• Ένα-πέρα προς πέρα-μελαγχολικό συναίσθημα.
• Πρωινό στη βεράντα αγκαλιά με την αγαπημένη μου κουβέρτα.
• Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γεμάτα λάσπες απτα βρεγμένα κ λασπωμένα παππούτσια.
• Παλτό με γαλότσες και γυαλιά ηλίου.(?)
• Τα σχεδιάκα που κάνω στην ανάσα μου στο τζάμι του αυτοκινήτου,του μετρό...
• Ζεστή σοκολάτα,τζάκι & ταινία..ατελείωτες ώρες!
• Το αγαπημένο-σε όλους μας-,χιόνι. Όταν αυτό κάνει την εμφάνιση του..
• Τα παγωμένα πλακάκια του σπιτιού που μέχρι το καλοκαίρι ξάπλωνα για να το δροσιστώ.
• Οι πολύχρωμες και πάνω απο όλα ζεστές κάλτσες που βοηθούν στο γλίστρημα με φόρα.
• Τα γκρίζα χρώματα του ουρανού.
• Το πρωινό ξύπνημα που με δυσκολία καταφέρνω να σηκωθώ απτο κρεβάτι.
• Το καυτό μπάνιο με αποτέλεσμα το κοκκινισμένο δέρμα.
• Η μέρα που τελειώνει απο νωρίς.
• Η αλλαγή της ώρας.
• Οι φωτισμένοι δρόμοι & τα σπίτια λόγω Χριστουγέννων!
• Οι ξαφνικές μπόρες.
• Τα φρούτα του χειμώνα.
• Ο αέρας που μπερδεύεται στα μαλλιά μου.
• Οι φορές που απλά θέλω να κάτσω δίπλα σου παράθυρο & να ακούω τη βροχή μέχρι να σταματήσει.
• Το ελαφρύ άρωμα του καλοκαιριού που αντικαθιστάται απο ένα βάρυ.
• Το βρεγμένο χώμα & τα σαλιγκάρια που κάνουν επιδρομή.
• Τα κάθε ουράνιο τόξο που είναι τόσο ίδιο αλλά και τόσο διαφορετικό ταυτόχρονα.
• Τα κοντομάνικα μπλουζάκια που φορώ ΜΟΝΟ σε κλειστούς χώρους και..αν!!
• Τα επιτραπέζια παιχνίδια & το δωμάτιο που μυρίζει τσιγάρο αλλά δεν το αερίζω γιατί κρυώνω παρόλο που είμαι αλλεργική.

Χειμώνας είναι απλά λατρεία( : Και όχι στην Αθήνα μόνο,αλλά...ΠΑΝΤΟΥ!

άραγε,

όλα αλλάζουν & τίποτα (?) δεν μένει?

"η αγάπη γεννάει αγάπη και το μίσος,μίσος"

Θεωρώ πως είναι αλήθεια ότι οι σκέψεις είναι απτές. 
Είναι προικισμένες με κορμιά, με ανάσα και φτερά. 
Και εμείς τις στέλνουμε εκεί έξω στο κόσμο για να τον γεμίσουν με τα 
καλά τους αποτελέσματα ή με αρρώστια. 
Αυτό που εμείς αποκαλούμε μυστική μας σκέψη τρέχει και πάει ακόμα 
και στο πιο μικρό κομμάτι του κόσμου, αφήνοντας πίσω του τις 
ευλογίες ή τις ανησυχίες του σαν σημάδια καθώς φεύγει. 
Χτίζουμε το μέλλον μας σκέψη - σκέψη. 
Για καλό ή κακό και ας μην το ξέρουμε, κι 
όμως είναι γραμμένο σε όλο το σύμπαν πως η Σκέψη 
είναι το άλλο όνομα της Μοίρας. 
Επέλεξε το πεπρωμένο σου και περίμενε να δεις, πως 
η αγάπη γεννάει αγάπη και το μίσος, μίσος. 

H.V.D.

ανελλημένες υποθέσεις-

Μερικές φορές δεν υπάρχει "επόμενη φορά", "δεύτερη ευκαιρία". Μερικές φορές ισχύει αυτό το "τώρα ή ποτέ"...
     


Και κάπως έτσι,με τη βοήθεια των περιστάσεων ήρθε η στιγμή να κλείσουν κύκλοι,φαύλοι κύκλοι που έχουν εδώ κ καιρό ανοίξει μα ποτέ δεν έκλειναν ή καλύτερα δεν έπαιρνα εγώ την απόφαση να τους κλείσω. Αποφάσεις που επιτέλους πάρθηκαν.. Συμπτώσεις-τυχαίες ή μη-λόγια που υπόθηκαν,πράξεις εκ μέρους ενός ή δυο κ παραπάνω ατόμων που δεν έγιναν,σήμαιναν το τελευταίο χτύπημα. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Αυτό το "φτάνει" που πολλές φορές πιάνουμε τον εαυτό μας να το λέει αλλά δύσκολα το εφαρμόζει. Λόγια που γίνονται δύσκολα πράξεις.. 




Τι είναι πιο δύσκολο τελικά? Να πεις κάτι & να το εννοείς πραγματικά ή να το κάνεις πράξη?

what about the past.

There's a reason that people in your past dont make it into ur future...

"...οι πράξεις του παρελθόντος φτιάχνουν τη ζωή του μέλλοντος" μου είπε ένας φίλος κάποτε αλλά τον αγνόησα. Τελικά νομίζω πως έτσι είναι. Οι πράξεις που κάνουμε μας κυνηγάνε. Με κάποιο τρόπο δηλαδή. Και-αναμφισβήτητα-για κάποιο λόγο κάποιοι άνθρωποι αποτελούν πλέον το παρελθόν μας. Και αυτό τελικά μπορεί να είναι κ καλό καθώς μαυτούς τους ανθρώπους μπορεί πολύ απλά ποτέ να μην ταιριάξαμε ή να νομίζαμε πώς όλα είναι καλά κ κυλούν όμορφα μέχρι κάποιος ή κάτι να μας "ανοίξει τα μάτια". Και στην αρχή θα παραξενευτούμε κ θα αναρωτηθούμε" μα πώς?? Πώς δεν είχα δει κάτι τέτοιο?¨ Και όμως έτσι είναι! Και μετά κατηγορούμε τον εαυτό μας γιαυτά που ενδεχομένως περάσαμε. Όμως γιατί?? Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζοντας τους ξεγελιέσαι κ όλα σου φαίνονται υπέροχα. Ξέρουν όμως να κρύβονται καλά μερικοί τέτοιοι. Και όπως γνωρίζω,είναι πολλοί αυτοί που λειτουργούν έτσι,εκεί,έξω! Και έτσι απλά όταν περνά ο καιρός κ το μυαλό μας έχει καθαρίσει,λέμε "ευτυχώς,τώρα είμαι καλά". Και ΦΥΣΙΚΑ σαυτό υπάρχει κ η άλλη πλευρά που μερικές φορές δεν επιλέγουμε ποιους θα "κρατήσουμε" στη ζωή μας. Υπάρχουν φορές λοιπόν που χανόμαστε με άτομα που αγαπάμε κ που τα νιώθουμε δικούς μας ανθρώπους. Αυτό,είτε εξαιτίας των συνθηκών,είτε εξαιτίας της αλλαγής περιβάλλοντος..πολλοί λόγοι. Πάντως το μόνο που ξέρω είναι ότι όταν έρχεσαι σε επαφή ξανά με κάποιον απο αυτούς τους ανθρώπους σου φτιάχνει η διάθεση! Συζητάς μαζί του τα νέα σου,τα θέλω σου,τι σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον και ΝΑ που πάλι "μπαίνει" στη ζωή σου!! Και γίνεται κομμάτι της & χαίρεσαι τόσο πολύ που ανυπομονείς για την επόμενη συνάντηση...έτσι απλά κ όμορφα!!!

Η πραγματική αλήθεια για τις πριγκίπισσες του walt disney*
Παρόλα αυτά κ ανεξάρτητα με τη σχετική εικόνα,αγαπάμε κινούμενα σχέδια!!

make it rain.

Dear Winter,move your ass!!

DON*T fuck the rain. Why do we hate everything that makes our lives a bit harder than usual? We love rain,we love snow,we love cold...we love WINTER!

So,what is better than just standing there with your love one watching the rain...

...with the company of a warm cup of chocolate...

...with your beloved puppy in your arms...

...by the fireplace!!