what about the past.

There's a reason that people in your past dont make it into ur future...

"...οι πράξεις του παρελθόντος φτιάχνουν τη ζωή του μέλλοντος" μου είπε ένας φίλος κάποτε αλλά τον αγνόησα. Τελικά νομίζω πως έτσι είναι. Οι πράξεις που κάνουμε μας κυνηγάνε. Με κάποιο τρόπο δηλαδή. Και-αναμφισβήτητα-για κάποιο λόγο κάποιοι άνθρωποι αποτελούν πλέον το παρελθόν μας. Και αυτό τελικά μπορεί να είναι κ καλό καθώς μαυτούς τους ανθρώπους μπορεί πολύ απλά ποτέ να μην ταιριάξαμε ή να νομίζαμε πώς όλα είναι καλά κ κυλούν όμορφα μέχρι κάποιος ή κάτι να μας "ανοίξει τα μάτια". Και στην αρχή θα παραξενευτούμε κ θα αναρωτηθούμε" μα πώς?? Πώς δεν είχα δει κάτι τέτοιο?¨ Και όμως έτσι είναι! Και μετά κατηγορούμε τον εαυτό μας γιαυτά που ενδεχομένως περάσαμε. Όμως γιατί?? Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζοντας τους ξεγελιέσαι κ όλα σου φαίνονται υπέροχα. Ξέρουν όμως να κρύβονται καλά μερικοί τέτοιοι. Και όπως γνωρίζω,είναι πολλοί αυτοί που λειτουργούν έτσι,εκεί,έξω! Και έτσι απλά όταν περνά ο καιρός κ το μυαλό μας έχει καθαρίσει,λέμε "ευτυχώς,τώρα είμαι καλά". Και ΦΥΣΙΚΑ σαυτό υπάρχει κ η άλλη πλευρά που μερικές φορές δεν επιλέγουμε ποιους θα "κρατήσουμε" στη ζωή μας. Υπάρχουν φορές λοιπόν που χανόμαστε με άτομα που αγαπάμε κ που τα νιώθουμε δικούς μας ανθρώπους. Αυτό,είτε εξαιτίας των συνθηκών,είτε εξαιτίας της αλλαγής περιβάλλοντος..πολλοί λόγοι. Πάντως το μόνο που ξέρω είναι ότι όταν έρχεσαι σε επαφή ξανά με κάποιον απο αυτούς τους ανθρώπους σου φτιάχνει η διάθεση! Συζητάς μαζί του τα νέα σου,τα θέλω σου,τι σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον και ΝΑ που πάλι "μπαίνει" στη ζωή σου!! Και γίνεται κομμάτι της & χαίρεσαι τόσο πολύ που ανυπομονείς για την επόμενη συνάντηση...έτσι απλά κ όμορφα!!!